Deri, çürümeyi önlemek için hayvan derilerinin ve postlarının tabaklanması veya kimyasal işlemden geçirilmesiyle elde edilen güçlü, esnek ve dayanıklı bir malzemedir. En yaygın deriler sığır, koyun, keçi, at hayvanları, bufalo, domuz ve domuzlar ile foklar ve timsahlar gibi suda yaşayan hayvanlardan gelir. Deri, giyim, ayakkabı, el çantası, mobilya, alet ve spor malzemeleri dahil olmak üzere çeşitli ürünlerin yapımında kullanılabilir ve onlarca yıl dayanır. Dericilik 7.000 yılı aşkın bir süredir uygulanmaktadır ve bugün önde gelen deri üreticileri Türkiye, Çin ve Hindistan'dır. Tabakhaneleri eleştirenler, onların yakınlardaki insanlar ve çevre için sağlık açısından tehlike oluşturan sürdürülemez uygulamalara giriştiklerini iddia ediyor.
Deri üretim süreci üç temel alt sürece ayrılır: hazırlık aşamaları, tabaklama ve kabuklama. Deri işleme sırasına başka bir alt işlem olan apre eklenebilir, ancak tüm derilere apre uygulanmaz. Hazırlık aşamaları, deri tabaklama için hazırlandığı zamandır. Hazırlık aşamaları ıslatma, tüy giderme, kireçleme, kireç giderme, yaralama, ağartma ve dekapaj içerebilir. Tabaklama, derinin termal, kimyasal ve mikrobiyolojik stabilitesini arttırmak için ham derinin proteinlerini, özellikle kollajenini stabilize eden ve onu çok çeşitli son uygulamalar için uygun hale getiren bir süreçtir. Ham ve tabaklanmış deriler arasındaki temel fark, ham derinin kuruyarak yeniden ıslandığında çürüyen sert, esnek olmayan bir malzeme oluşturması, tabaklanmış malzemenin kuruyarak yeniden ıslandığında çürümeyen esnek bir biçim almasıdır. Birçok tabaklama yöntemi ve malzemesi mevcuttur. Tipik süreç, tabaklayıcıların derileri bir tambura yüklediğini ve tabaklama "likörü" içeren bir tanka daldırdığını görür. Tambur kendi ekseni etrafında yavaşça dönerken deriler ıslanır ve tabaklama sıvısı derinin tüm kalınlığı boyunca yavaşça nüfuz eder. İşlem eşit bir şekilde nüfuz ettikten sonra, çalışanlar bazlaştırma adı verilen ve tabaklama malzemesini deriye sabitleyen bir işlemle sıvının pH'ını yavaşça yükseltir. Tabaklama maddesi ne kadar sabitlenirse, derinin hidrotermal stabilitesi ve çekme sıcaklığı direnci o kadar yüksek olur. Kabuklanma deriyi incelten ve yağlayan bir işlemdir. Genellikle bir renklendirme işlemi içerir. Kabuklanma sırasında eklenen kimyasallar yerine sabitlenmelidir. Kabuklanma, bir kurutma ve yumuşatma işlemi ile son bulur ve yarma, tıraşlama, boyama, beyazlatma veya diğer yöntemleri içerebilir. Bazı deriler için, tabaklayıcılar "terbiye" adı verilen bir yüzey kaplaması uygular. Bitirme işlemleri, diğerlerinin yanı sıra yağlama, fırçalama, cilalama, kaplama, cilalama, kabartma, perdahlama veya eskitme işlemlerini içerebilir. Deri, su direncini artırmak için yağlanabilir. Tabaklamadan sonraki bu körleme işlemi, derinin kendisinde kalan ve tekrar tekrar suya maruz bırakılarak yıkanabilen doğal yağları tamamlar. Derinin vizon yağı, temiz ayak yağı veya benzer bir malzeme ile sık sık yağlanması, esnekliğini korur ve kullanım ömrünü önemli ölçüde artırır.
